Θα είσαι συνέχεια εκεί.
Μια ζωή, πεταμένος χρόνος.Χαμένος σε ουτοπικούς δρόμους.
Η λογική ανεβάζει τους τόνους,
μα η καρδιά παίζει με τη μοναξιά,
ανάμεσα σε πολύχρωμες ''φανταστικές'' μπάλες.
Λεπτά, λεπτά…….
Σπασμωδικές κινήσεις.
Λόγια περιττά, υπερβολές του ‘θα’.
Δύσκολα τα περάσματα.
Αόρατα φτερά σπάνε αλυσίδες, δίνουν λύσεις.
Αήττητη η ψυχή γιγαντώνεται,
αναβλύζοντας μεγαλόπρεπα
τα σώματα από ονειρικά ποτάμια.
Κυλανε ...λεπτά, λεπτά…….
Η προσπάθεια, άνιση μάχη με υποσχέσεις
Καθυστέρηση
Αναβολή
Απώλεια μνήμης
Κάποια στιγμή, το όνειρο περνά σε άλλη διάσταση.
Κι όταν αυτό συμβεi, μια ασυνείδητη υπόσχεση έχει πλέον ηττηθεί.
Πως λύνεται η καρδιά, να παψει να μουρμουρίζει βήματα από το παρελθόν?
Λ.Ξ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου